Lieve allemaal
Lesstof verpakken in verhalen is een oud gebruik. Vanavond hebben we onze maandelijkse thema-avond. Bij het voorbereiden van deze avond kwam ik dit verhaal tegen. Op het web las ik het verhaal over vriendschap.....vond het een fijn idee om dit verhaal met jullie te delen...
Twee vrienden in de woestijn
De vrienden liepen verder totdat zij bij een oase aankwamen, waar zij besloten een bad te nemen. De vriend die had geslagen, raakte vast in modder en dreigde te verdrinken, maar de vriend, die geslagen was, redde hem. Nadat hij was bijgekomen, schreef hij op een steen:
‘VANDAAG REDDE MIJN BESTE VRIEND MIJN LEVEN.’
De vriend die geslagen had en zijn beste vriend had gered vroeg hem: ‘Nadat ik je had geslagen, schreef je je gevoelens in het zand en nu schrijf je je gevoelens op een steen, waarom?’ De andere vriend antwoordde: ‘Als iemand ons pijn doet moeten we het in zand opschrijven waar de wind van vergeving het kan uitwissen. Maar als iemand iets goeds doet voor ons, moeten we het in steen graveren, waar geen wind het ooit kan uitwissen.’
LEER OM JE PIJN IN HET ZAND TE SCHRIJVEN EN OM JE GOEDE ERVARINGEN IN STEEN TE GRAVEREN.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Men zegt dat er een minuut nodig is om bijzondere mensen te vinden,
een uur om hen te waarderen,
een dag om van hen te houden,
maar daarna een heel leven om hen te vergeten……..
---------------------------------------------------------------------------------------------
Deze vragen kunnen interessant zijn om die eens onder de loep te nemen, toch. Wil je over dit onderwerp praten, dat kan, je kunt contact met me opnemen via mail.
Een fijne dag toegewenst en graag tot ziens en/of horens..... Kamala
