Ik kreeg een mail toegestuurd van een leerling met de volgende vragen daarin beschreven.
- Hoe begroet je een leraar en dan bedoel ik een geestelijk leraar
- Waarom wordt er voor een swami gebogen
- En waarom worden dan de voeten aangeraakt
Welke betekenis hebben deze zaken.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Laat ik eerst wat uitleggen over de verschillende titels
- Bramhacaris: zijn leerlingen
- Swami of ook wel Goswami genoemd is een bonafide geestelijk vertegenwoordiger
- Paramahamsa: is de meest volmaakte in de wereld verzakende levensorde
- Archarya: is volgens de Bhagavad Gita, blz. 174, de ideale geestelijke leraar
- Guru of Goeroe: is een spirituele leraar of gids. Iemand die de donkerte in ons kan wegnemen Het is iemand met veel technische kennis in zijn vakgebied.
- Mataji: is een Hindi woord welke moeder betekent, Mataji kan ook verwijzen naar de Godinnen Laksmi en Durga
- Vaishnava: is een persoon die is als een wensboom, kan iedere wens in vervulling laten gaan. Is één van de gerealiseerde personen in Bhakti-yoga.
- Volgelingen: zijn mensen die (nog) geen leerling zijn maar waarderen de goeroe of hogere personen ook wel en soms worden deze goeroes ook wel door hen aanbeden.
Al deze bovengenoemde leraren mogen plaatsnemen op een vyasana wat stoel betekent. Het wordt gebruikt als ere zetel.
Nu de vraag waarom buigen ze onder andere voor een Swami en wat kan men in een Hare Krshna tempel zien gebeuren.
De mannen worden in Radadesh (een tempel van de Isckon gemeenschap) als Prabhu aangesproken, wat Meester betekent. De vrouwen worden aangesproken als Mataji wat Moeder betekent. Als ze darshan krijgen en of nemen (betekent in gemeenschap zijn van) o.a. in de tempelkamer dan bieden zowel de mannen als vrouwen hun Pranaam aan. Het is een Sanskrit woord wat buigen met respect betekent. Het wordt gedaan door de handen samen te vouwen en het hoofd of het lichaam naar beneden te buigen en wel voor een Godheid, een Goeroe, een Leraar of een ouderling.
De mannen voeren de Dandavad (buiging) uit, maar de vrouwen mogen geen Dandavad uitvoeren. De reden daarvoor is dat het bovenlichaam van een vrouw waar de borsten zitten deze de grond niet mogen aanraken bij de eerbetuiging. Er wordt verteld dat dit komt omdat Heer Sri Krishna uit de borsten van de moeder heeft gedronken en ter ere van die moeder verbiedt de aarde welke ook een moeder is om aangeraakt te worden door het bovenlichaam van een vrouw.
Hieronder een foto met hoe het gedaan wordt.
Nog even een aanvulling. Er staat in de Shastra beschreven dat het Mataji verboden is om een Danda vat uit te voeren.
Shastra is een Sanskriet woord dat betekent "voorschrift, regel, handleiding, compendium, boek of verhandeling" in een algemene zin. Het woord wordt meestal gebruikt als een achtervoegsel in de Indiase literatuur context, voor technische of gespecialiseerde kennis in een bepaald gebied van de praktijk. Een shastra kan een technische handleiding zijn die de regels en normen van een artistieke of culturele discipline uitlegt, of het kan verwijzen naar het geheel van de leer over dat onderwerp
Als je een Vaishnava darshan krijgt of een telefoongesprek hebt met een Vaishnava zeg dan nooit Danda vat als begroeting maar zeg het woord Pranam.
Betekenis Pranam
Pranam wordt gebruikt als een vorm van eerbiedige groet of eerbiedige buiging voor een godheid, goeroe, een leraar of een ouderling te maken in het Hindoeïsme.
Het is een manier om respect, toewijding en nederigheid te tonen. Pranam wordt ook gebruikt als een manier om de prana (vitale levensenergie) van de ander te erkennen en te ontvangen.
Er zijn verschillende soorten pranam in het Hindoeïsme, afhankelijk van de context en de persoon die wordt begroet. Bijvoorbeeld
- Ashtanga Pranaam: (acht-ledige buiging). Deze wordt gebruikt om goeroes en leraren te begroeten.
- Pachanga Pranaam: (vijfledige buiging) wordt gebruikt om goeroes en leraren te begroeten.
- Charanasparsha: Het aanraken van de voeten is een buiging gecombineerd met het aanraken van de voeten met beide handen en vervolgens de eigen ogen of het voorhoofd aan te raken als teken van respect. Het betekent "ik eer je" of "ik zoek je zegen".
Tot hier de kennis die ik met jullie kan delen.
Moge Gods zegen en de zegen van de Meesters op jullie rusten.
Met lieve groet, Kamala (srimati Kamala-devi dasi)
