Om Shanti, lieve allemaal
De foto hierboven is van een kennis van mij die een boek
voor mij maakte toen ik ongeveer 50 jaar oud was (nu 25 jaar geleden) en had
besloten mijn huis in te richten als een soort ashram.
Toen ik 38 jaar oud was had ik al zo'n moment en toen heb
ik ook alles wat ik teveel aan spullen had weggedaan en toen besloten om te
kijken wat er op mijn pad zou komen als ik zonder onnodige spullen en met een
minimuminkomen zou leven. Dit is mijn leerdoel voor mezelf. Ik kan je vertellen
dat het resultaat was dat "spullen" gewoon bleven binnenkomen zonder
te vragen.
Alles wat ik extra geld kreeg, gaf ik uit aan het geven
van yoga- en meditatielessen en aan shiatsu-meubels. Wat overbleef heb ik
weggegeven aan goede doelen en/of het planten van bomen.
Een enquête met vragen over zekerheid in je leven........
Later, rond 2017, werd mij gevraagd of ik een enquête met
een persoon wilde doornemen en de vragen wilde beantwoorden die gesteld zouden
worden. Waar ging de enquête over..... Over veiligheid en wat dat voor mij
betekende, onder andere.
Ik sluit me dan echt af, ik heb niet veel met cecurity,
wat blijkt uit het feit dat toen ik 38 jaar oud was en ik alleen verder zou
gaan in het leven.... Ik ontdeed me van alles wat te veel in materiële dingen
was. Het enige dat overbleef was het behouden van wat echt nodig was om in de
samenleving te leven. Dit kunnen natuurlijk ook mooie en/of duurzame items
zijn.
- Ik
had en heb nog steeds een auto nodig.
- Telefoon
die ik had en nog steeds nodig heb.
- Computer
die ik nodig heb.
- En zo
zijn er verschillende dingen die nuttig zijn om te leven.
Vanaf die tijd draag ik geen sieraden meer, wat voor mij bevrijdend is, ik
hoef me nooit zorgen te maken over hoe of wat en waar het past. Je hebt geen
kluis nodig om het te beschermen. Het gaf en geeft nog steeds zoveel
geestelijke vrijheid. Als mensen tegenover mij staan of zitten, worden ze niet
afgeleid. Dat betekent niet dat ik niet kan genieten van mooie sieraden of er
de waarde van in kan zien. Het was en is een keuze.
- De
vraag die mij wordt gesteld waar
- Heeft
u een huis?
- Heeft
u een caravan?
- Heeft
u een boot
- Heb
je dit
- Heb
je dat
Ik kon overal nee tegen zeggen, want het was niet nodig
om het te hebben.
Nogmaals, ik kan zeggen dat dit geweldig is voor degenen
die het hebben, maar voor mij zou het in spirituele zin een obstakel zijn
geweest. Al die tijd die ik zou kosten om iets te onderhouden, zou ten
koste gaan van "mijn taak". Een taak die 30 jaar zou duren en
die nu in 2024 veel langer blijkt te zijn.
Mijn taak: De beloofde 30 jaar zijn alweer 15 jaar
verstreken en in die zin zou ik nu mijn spirituele ruimte zowel intern als
extern kunnen invullen, bijvoorbeeld met wat meer luxe. Maar er is niet
veel in mij veranderd.
Niet hoe ik naar de maatschappij kijk. Er is een les
in zuinigheid....... En dat is om vertrouwen te blijven hebben in het
universum. De plek waar je wordt neergezet is jouw plek en het universum
biedt ook alle tools die nodig zijn.
Wees geestelijk vrij
Mag je niets meer bezitten? Moet je alles opgeven
wat is opgebouwd??? Nee, natuurlijk niet, maar mijn advies zou
zijn........ Word geen slaaf van dingen en mensen. Open je hart en huis
voor iedereen die je pad kruist. Durf keuzes te maken. Houd er
wel rekening mee dat een huis vaak niet van jou is, maar van de bank. En
dat de stenen van je huis uit de aarde komen, dus ze zijn ons gegeven vanuit
het universum.
Heb je iets teruggegeven aan het universum???????
10% om van te houden,
10% van de goederen.
10% van alles......
Ik zag een mooie tekst die de inhoud bevat van een lezing
die een Mysticus/Yogi in India had gegeven.
--------------------------------------------------------------------------------
Rijkdom en welzijn
Wat we in de wereld nodig hebben, is niet alleen
'welvaartscreatie'. We moeten welzijn creëren. Rijkdom is slechts een van de
instrumenten voor het menselijk welzijn, niet het geheel. Rijkdom betekent het
buiten aangenaam maken voor onszelf. Maar op dit moment doen mensen alsof het
een religie is. In het streven naar het creëren van welvaart vernietigen we de
planeet waarop we leven. Of je nu een veiligheidsspeld maakt of een computer
bouwt of een auto of een geweldige machine, wat je ook doet, je graaft het uit
de planeet. Ergens moeten we beslissen hoeveel we moeten graven en hoeveel de
planeet kan opnemen.
Als we hier niet verstandig over zijn, kunnen we in onze
ideeën over het creëren van rijkdom de planeet volledig vernietigen - wat we op
veel manieren al doen.
We moeten begrijpen wat ons idee van rijkdom is. Gaat het
alleen maar om meer gebouwen, meer machines, meer auto's, meer van alles? Meer
en meer is de dood. In de meest welvarende samenlevingen ter wereld,
bijvoorbeeld in de Verenigde Staten van Amerika, gebruikt een aanzienlijk
percentage van de bevolking regelmatig antidepressiva. Als je maar één bepaald
medicijn van de markt haalt, wordt bijna de helft van de natie gek. Dat is geen
welzijn. Over het algemeen heeft een Amerikaanse burger alles waar iemand van
zou dromen. Er is rijkdom, maar geen welzijn. Wat ga je met deze rijkdom doen?
Als ik naar het Westen ga en hen vraag: "Waarom
mediteer je niet?", is de algemene uitspraak overal: "Maar we moeten
rekeningen betalen." Ik zei: "Als je hele leven draait om het betalen
van rekeningen, waarom zou je dan die rekeningen genereren? Je kunt
jezelf inperken en comfortabeler leven. Om al die rekeningen te betalen ben je
gewoon eindeloos aan het werken. Wat heeft het voor zin?"
"Nee, de hele samenleving doet het." Het maakt
niet uit. Ze worden bestuurd door iemand anders. Als je enig verstand hebt,
moet je zelf rijden tot de mate dat je je op je gemak voelt. Er is misschien
iemand die duizend dingen op een dag kan doen zonder te lijden of gestrest te
zijn. Misschien kun je maar drie dingen op een dag doen. Het is oké. Je hoeft
niet te proberen te doen wat een ander doet. Dit is het grootste probleem. We
proberen dingen te doen zoals iemand anders.
Als het gaat om situaties in de buitenwereld, zijn geen
twee mensen met hetzelfde niveau van bekwaamheid gekomen. Je buurman heeft
misschien een huis met 100 slaapkamers. Misschien vindt hij het leuk om in een
hotel te wonen! Voor jezelf moet je beslissen hoeveel. Proberen dingen te doen
zoals iemand anders is de verkeerde manier om het leven te benaderen. We moeten
beslissen hoeveel van wat we in ons leven moeten doen - hoeveel
buitenactiviteit, innerlijk welzijn en sociaal welzijn ons leven op een evenwichtige
manier zouden houden zonder ons en de sfeer om ons heen te ruïneren.
-------------------------------------------------------------------------------