Zoeken in deze blog

woensdag 5 november 2025

2025: The Path of Forgiveness and Reconciliation. There are words that do not die…

 Om Shanti… Dear Readers


 Foreword

------------------
There are words that do not die — they settle into your memory, into your energy field. 

What you are about to read is my personal reflection on forgiveness and reconciliation. Not a preachy essay, not a universal truth — but a glimpse into how these words have unfolded in my life. Every person walks their own path, and I honor yours as you read this. On social media, I often see inspiring content about inner growth. Yet rarely do we hear about the raw experiences, the confrontations, the scars that remain — especially when ignored. That’s why I share not only insights, but also my own story. How forgiveness and reconciliation have shown themselves in my life — sometimes as a whisper, sometimes as a storm. My understanding has deepened through inner work, yogic philosophy, and the guidance of Yogis and Gurus who appeared on my path.

Yoga is not just physical movement. It is a way of life, an inner journey. In this blog, I explore forgiveness and reconciliation through the lens of yoga. My intention is not to convince, but to invite — to feel, to reflect, to open your heart. Because maybe, just maybe, your forgiveness is already waiting… deep within.

Forgiveness and Reconciliation on the Yogic Path 
I remember exactly when I first truly felt the word ‘forgiveness.’ Not as a concept, but as a raw, trembling truth in my chest. It wasn’t a decision. It was a moment of release — of acknowledging that I no longer wanted to carry the burden of what had been done to me. 

My mother once screamed words during her illness that felt like a curse. She wished me a child so bad that I would understand what she had gone through. I was seventeen. Those words became scars. I buried them for years. But scars don’t disappear by ignoring them — they ask for attention, for touch, for healing. Forgiveness is not approval. It is not saying: “It was okay.” It is saying: “It hurt deeply. And I choose not to hold onto that pain anymore.” In yoga, forgiveness is an inner sadhana — a practice, a discipline.

It requires:

Svadhyaya (self-study) 
Ishvara Pranidhana (surrender) 
Karuna (compassion)

You and the Path of Yoga 
You may carry scars too. Fresh or old. Spoken or silent. And you may wonder: where does reconciliation begin? Where does forgiveness begin?

Yoga offers several paths:

1. Bhakti Yoga – The Path of Devotion 
Forgiveness flows like a prayer, a tear falling into the heart of the divine. Reconciliation may arise as an inner meeting with the higher — even if the other is no longer present.

2. Jnana Yoga – The Path of Wisdom 
You explore the nature of self, ego, and suffering. You ask: Who am I? What is this story I’m holding? Forgiveness arises through insight. Reconciliation becomes a shift in perspective.

3. Karma Yoga – The Path of Action 
You act without attachment to results. Forgiveness is a choice: not to respond from resentment. Reconciliation may happen — or not. You do what is right, and let go.

4. Raja Yoga – The Path of Meditation 
You descend into silence. In meditation, you meet pain without judgment. You visualize the other. You have the conversation that never took place.

Definitions 
Forgiveness is an inner process. It is the release of resentment, pain, and judgment. It is a choice to free yourself. 

Reconciliation is rational. It requires mutual willingness. Sometimes it’s possible, sometimes not. And that’s okay.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Afterword: My Reconciliation 
My mother passed away from cancer 55 years ago at the age of 43. Reconciliation in the classical sense — a conversation, an embrace — was no longer possible after my 19th year. But I have met her in meditation. I have seen her in dreams. I have heard her voice in the wind. And I have reconciled with her many times. Not because she asked — she couldn’t anymore. Reconciliation was not an obligation, but a choice.

And you? Where does your forgiveness begin? Which yoga path calls to you? Bhakti? Raja? A blend? What matters is that you begin. That you dare to look. That you dare to feel. Forgiveness is not an endpoint…It is a door you can walk through. You hold the key. You may choose. You may heal. And know this: your inner teacher, the Paramatman, lives in your heart. You are never alone. So go for it. Let your light shine. Kamala 

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Guided Meditation: The Gate of Forgivenes

Sit quietly.
Close your eyes. Breathe in deeply… and exhale slowly.
Let your shoulders drop. Let your face soften.
Feel your body supported by the earth.

Imagine you are in a temple — an inner space, quiet and warm.
In front of you stands a gate.
On the gate is written: Forgiveness & Reconciliation.
You walk toward the gate.
You place your hand on the wood.
Feel the vibration. Feel the memory.
Behind this gate lives a memory — a person, a situation.
Something that still moves within you.


Open the gate.
Let come what wants to come.
Without judgment. Without haste.
See the other. See yourself.
Breathe in: I see you.
Breathe out: I see myself.
Let a golden light descend over both of you.
A light that does not justify, but softens.
A light that does not forget, but liberates.
Repeat silently:
“I release what no longer serves me.
I open my heart to healing.
I am free.”
Stay in this space a little longer.
Feel what changes.
Feel what remains.


When you are ready, gently close the gate.
Thank the memory. Thank yourself.
Breathe in deeply… and out.
Move your fingers. Open your eyes.
You are back. But something within you has shifted.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

                                                            🙏

dinsdag 4 november 2025

2025: De weg van vergeving en Verzoening....Er zijn woorden die niet sterven

Om shanti....Lieve lezers, hier mijn nieuwe blogtekst

   Voorwoord 

Er zijn woorden die niet sterven, ze nestelen zich in je herinnering, in je energieveld.

Wat je hieronder gaat lezen is mijn kijk over vergeving en verzoening. Geen belerend betoog, geen universele waarheid — maar een persoonlijke inkijk in hoe de woorden vergeving en verzoening zich in mijn leven hebben ontvouwd. Ieder mens bewandelt uiteindelijk zijn of haar  eigen pad in het leven dus ik eer ook het pad welke jij die dit leest loopt.

Op sociale media zie ik vaak teksten, video’s en handreikingen over innerlijke groei. Inspirerend, zeker. Maar wat mij telkens opvalt, is dat er zelden wordt gesproken over de werkelijke ervaring en realisaties  van het innerlijk pad door degene die deze artikelen schrijven. Over hun rauwe momenten, de confrontaties, de littekens die niet verdwenen zijn in hun leven mede door ze te negeren. Daarom deel ik hier niet alleen algemene inzichten, maar ook mijn eigen verhaal. Hoe vergeving en verzoening zich hebben laten zien in mijn leven — soms als fluistering, soms als een storm. En hoe ik deze thema’s ben gaan begrijpen met behulp van mijn innerlijk leven en daaraan ook verbonden  de yogafilosofie,  maar ook  mede door hooggeplaatste Yogi's en Guru's die verschenen zijn op mijn pad.

Wat belangrijk is om te weten dat Yoga niet slechts een fysieke oefening is. Het is een levenshouding, een innerlijke reis. In deze blog tekst plaats ik vergeving en verzoening binnen de verschillende paden van yoga. Mijn intentie is niet om jou te overtuigen, maar om jou uit te nodigen. Uit te nodigen tot voelen, tot reflectie, tot het openen van je hart. Want misschien, heel misschien, ligt jouw vergeving al te wachten — diep van binnen.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Vergeving en Verzoening op het Yoga pad 
Ik weet nog precies wanneer ik voor het eerst het woord 'vergeving' echt voelde. Niet als concept, niet als iets wat je hoort in spirituele kringen, maar als een rauwe, trillende waarheid in mijn borst. Het was geen besluit, geen actie. Het was een moment van loslaten. Van erkennen dat ik niet langer de last wilde dragen van wat mij was aangedaan.

Mijn moeder gilde ooit tijdens haar ziekzijn woorden uit die als een vloek aanvoelde. Ze wenste mij een kind toe dat zó slecht zou zijn, zodat ik zou begrijpen wat zij had doorgemaakt. Ik was zeventien jaar oud toen dit gebeurde. Die woorden zijn als littekens in mij gaan zitten. Jarenlang heb ik ze weggestopt, alsof ze niet bestonden. Maar littekens verdwijnen niet door ze te negeren — ze vragen om aandacht, om aanraking, om heling.

Vergeving is geen goedkeuring. Het is niet zeggen: “Het was oké.” Het is zeggen: “Het deed zo'n pijn. En ik koos ervoor om die pijn niet langer vast te houden.” In het yoga pad is vergeving een innerlijke sadhana — een oefening, een discipline.
Het vraagt om zelfonderzoek (svadhyaya), om overgave (ishvara pranidhana), en om compassie (karuna).

Jij en het pad van yoga 
Jij, die dit leest, draagt misschien ook littekens. Misschien zijn ze vers, misschien oud. Misschien zijn ze uitgesproken, misschien stil. Maar ze zijn er. En jij vraagt je af: waar begint verzoening, waar begint vergeving?  In yoga zijn er verschillende paden die je kunt bewandelen:

1. Bhakti Yoga – het pad van devotie 
Hier leer je over liefde, over overgave. Vergeving stroomt hier als een gebed, als een traan die valt in het hart van het goddelijke. Verzoening kan hier ontstaan als een innerlijke ontmoeting met het hogere — zelfs als de ander er niet meer is.

2. Jnana Yoga – het pad van wijsheid 
Hier onderzoek je de aard van het zelf, van het ego, van het lijden. Je stelt vragen: wie ben ik? Wat is dit verhaal dat ik vasthoud? Vergeving ontstaat hier door inzicht. Verzoening wordt een verschuiving in perspectief.

3. Karma Yoga – het pad van handelen 
Hier leer je handelen zonder gehechtheid aan het resultaat. Vergeving is hier een daad: je kiest ervoor om niet te reageren vanuit wrok. Verzoening is een mogelijkheid, maar geen vereiste. Je doet wat juist is, en laat los.

4. Raja Yoga – het pad van meditatie 
Hier daal je af in stilte. In meditatie kun je de pijn ontmoeten zonder oordeel. Je kunt de ander visualiseren, het gesprek voeren dat nooit heeft plaatsgevonden. 

VERGEVING: wordt een innerlijke proces. Het is het loslaten van wrok, pijn en oordeel. Het is een keuze om jezelf te bevrijden.  Het is  Verzoening een energetische ontmoeting met en in jezelf.
VERZOENING: is rationeel. Het vraagt om wederzijdse bereidheid. Soms is het mogelijk, soms niet. En dat is oké.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Nawoord:

Mijn verzoening 
Mijn moeder is 55 jaar geleden overleden aan kanker toen zij 43 jaar oud was. Verzoening in de klassieke zin — een gesprek, een omhelzing — zat er na mijn 19e jaar niet meer in. Maar ik heb haar ontmoet in mijn meditaties. Ik heb haar gezien in mijn dromen. Ik heb haar stem gehoord in de wind. En ik heb mij verzoent met haar niet één keer maar meerdere keren. Niet omdat zij het vroeg want dat kon niet meer...ze was overleden. Verzoening was geen verplichting voor mij maar een keuze. 

En jij? Waar begint jouw vergeving?
Welk yoga pad roept jou? Misschien is het Bhakti, misschien Raja. Misschien een mengvorm. Wat telt is dat je begint. Dat je durft te kijken. Dat je durft te voelen. Maar vergeving is nodig om verder te lopen. . Vergeving is dus geen eindpunt...Het is een deur waardoor je heen kan lopen. Jij hebt de sleutel...jij mag kiezen....jij mag helen....en weet jouw innerlijke leraar de paramatman woont in jouw hart, dus je bent nooit alleen..dus ga er voor..... en mijn wens is dat je het licht wat in jou zit laat schijnen..... Kamala
                                                                   🙏

------------------------------------------------------------------------------------------------

Voorbeeld voor een Geleide Meditatie 
Geleide meditatie: De Poort van Vergeving

Ga rustig zitten. Sluit je ogen. Adem diep in… en langzaam uit.

Laat je schouders zakken. Laat je gezicht zacht worden.

Voel hoe je lichaam gedragen wordt door de aarde.

Stel je voor dat je in een tempel bent.

Een innerlijke ruimte, stil en warm.

Voor je staat een poort.

Op de poort staat geschreven: Vergeving & Verzoening.

Je loopt naar de poort toe.

Je legt je hand op het hout.

Voel de trilling. Voel de herinnering.

Achter deze poort leeft een herinnering.

Een persoon. Een situatie.

Iets wat nog steeds in jou beweegt.

Open de poort.

Laat komen wat wil komen.

Zonder oordeel.

Zonder haast.

Zie de ander. Zie jezelf.

Adem in: Ik zie jou.

Adem uit: Ik zie mijzelf.

Laat een gouden licht neerdalen over jullie beiden.

Een licht dat niet goedpraat, maar verzacht.

Een licht dat niet vergeet, maar bevrijdt.

Herhaal in stilte:

“Ik laat los wat mij niet langer dient.
Ik open mijn hart voor heling.
Ik ben vrij.”

Blijf nog even in deze ruimte.

Voel wat er verandert.

Voel wat er blijft.

Wanneer je klaar bent, sluit de poort zachtjes.

Dank de herinnering. Dank jezelf.

Adem diep in… en uit.

Beweeg je vingers. Open je ogen.

Je bent terug. Maar iets in jou is verschoven.

-------------------------------------------------------------------------------------------------