Om shanti....Lieve lezers, hier mijn nieuwe blogtekst
Voorwoord
---------------
Er zijn woorden die niet sterven, ze nestelen zich in je herinnering, in je energieveld.
Wat je hieronder gaat lezen is mijn kijk over vergeving en verzoening. Geen belerend betoog, geen universele waarheid — maar een persoonlijke inkijk in hoe de woorden vergeving en verzoening zich in mijn leven hebben ontvouwd. Ieder mens bewandelt uiteindelijk zijn of haar eigen pad in het leven dus ik eer ook het pad welke jij die dit leest loopt.
Op sociale media zie ik vaak teksten, video’s en handreikingen over innerlijke groei. Inspirerend, zeker. Maar wat mij telkens opvalt, is dat er zelden wordt gesproken over de werkelijke ervaring en realisaties van het innerlijk pad door degene die deze artikelen schrijven. Over hun rauwe momenten, de confrontaties, de littekens die niet verdwenen zijn in hun leven mede door ze te negeren. Daarom deel ik hier niet alleen algemene inzichten, maar ook mijn eigen verhaal. Hoe vergeving en verzoening zich hebben laten zien in mijn leven — soms als fluistering, soms als een storm. En hoe ik deze thema’s ben gaan begrijpen met behulp van mijn innerlijk leven en daaraan ook verbonden de yogafilosofie, maar ook mede door hooggeplaatste Yogi's en Guru's die verschenen zijn op mijn pad.
Wat belangrijk is om te weten dat Yoga niet slechts een fysieke oefening is. Het is een levenshouding, een innerlijke reis. In deze blog tekst plaats ik vergeving en verzoening binnen de verschillende paden van yoga. Mijn intentie is niet om jou te overtuigen, maar om jou uit te nodigen. Uit te nodigen tot voelen, tot reflectie, tot het openen van je hart. Want misschien, heel misschien, ligt jouw vergeving al te wachten — diep van binnen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Vergeving en Verzoening op het Yoga pad
Ik weet nog precies wanneer ik voor het eerst het woord 'vergeving' echt voelde. Niet als concept, niet als iets wat je hoort in spirituele kringen, maar als een rauwe, trillende waarheid in mijn borst. Het was geen besluit, geen actie. Het was een moment van loslaten. Van erkennen dat ik niet langer de last wilde dragen van wat mij was aangedaan.
Mijn moeder gilde ooit tijdens haar ziekzijn woorden uit die als een vloek aanvoelde. Ze wenste mij een kind toe dat zó slecht zou zijn, zodat ik zou begrijpen wat zij had doorgemaakt. Ik was zeventien jaar oud toen dit gebeurde. Die woorden zijn als littekens in mij gaan zitten. Jarenlang heb ik ze weggestopt, alsof ze niet bestonden. Maar littekens verdwijnen niet door ze te negeren — ze vragen om aandacht, om aanraking, om heling.
Vergeving is geen goedkeuring. Het is niet zeggen: “Het was oké.” Het is zeggen: “Het deed zo'n pijn. En ik koos ervoor om die pijn niet langer vast te houden.” In het yoga pad is vergeving een innerlijke sadhana — een oefening, een discipline.
Het vraagt om zelfonderzoek (svadhyaya), om overgave (ishvara pranidhana), en om compassie (karuna).
Jij en het pad van yoga
Jij, die dit leest, draagt misschien ook littekens. Misschien zijn ze vers, misschien oud. Misschien zijn ze uitgesproken, misschien stil. Maar ze zijn er. En jij vraagt je af: waar begint verzoening, waar begint vergeving? In yoga zijn er verschillende paden die je kunt bewandelen:
1. Bhakti Yoga – het pad van devotie
Hier leer je over liefde, over overgave. Vergeving stroomt hier als een gebed, als een traan die valt in het hart van het goddelijke. Verzoening kan hier ontstaan als een innerlijke ontmoeting met het hogere — zelfs als de ander er niet meer is.
2. Jnana Yoga – het pad van wijsheid
Hier onderzoek je de aard van het zelf, van het ego, van het lijden. Je stelt vragen: wie ben ik? Wat is dit verhaal dat ik vasthoud? Vergeving ontstaat hier door inzicht. Verzoening wordt een verschuiving in perspectief.
3. Karma Yoga – het pad van handelen
Hier leer je handelen zonder gehechtheid aan het resultaat. Vergeving is hier een daad: je kiest ervoor om niet te reageren vanuit wrok. Verzoening is een mogelijkheid, maar geen vereiste. Je doet wat juist is, en laat los.
4. Raja Yoga – het pad van meditatie
Hier daal je af in stilte. In meditatie kun je de pijn ontmoeten zonder oordeel. Je kunt de ander visualiseren, het gesprek voeren dat nooit heeft plaatsgevonden.
VERGEVING: wordt een innerlijke proces. Het is het loslaten van wrok, pijn en oordeel. Het is een keuze om jezelf te bevrijden. Het is Verzoening een energetische ontmoeting met en in jezelf.
VERZOENING: is rationeel. Het vraagt om wederzijdse bereidheid. Soms is het mogelijk, soms niet. En dat is oké.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Nawoord:
Mijn verzoening
Mijn moeder is 55 jaar geleden overleden aan kanker toen zij 43 jaar oud was. Verzoening in de klassieke zin — een gesprek, een omhelzing — zat er na mijn 19e jaar niet meer in. Maar ik heb haar ontmoet in mijn meditaties. Ik heb haar gezien in mijn dromen. Ik heb haar stem gehoord in de wind. En ik heb mij verzoent met haar niet één keer maar meerdere keren. Niet omdat zij het vroeg want dat kon niet meer...ze was overleden. Verzoening was geen verplichting voor mij maar een keuze.
En jij? Waar begint jouw vergeving?
Welk yoga pad roept jou? Misschien is het Bhakti, misschien Raja. Misschien een mengvorm. Wat telt is dat je begint. Dat je durft te kijken. Dat je durft te voelen. Maar vergeving is nodig om verder te lopen. . Vergeving is dus geen eindpunt...Het is een deur waardoor je heen kan lopen. Jij hebt de sleutel...jij mag kiezen....jij mag helen....en weet jouw innerlijke leraar de paramatman woont in jouw hart, dus je bent nooit alleen..dus ga er voor..... en mijn wens is dat je het licht wat in jou zit laat schijnen..... Kamala 🙏
------------------------------------------------------------------------------------------------
Voorbeeld voor een Geleide Meditatie
Geleide meditatie: De Poort van Vergeving
Ga rustig zitten. Sluit je ogen. Adem diep in… en langzaam uit.
Laat je schouders zakken. Laat je gezicht zacht worden.
Voel hoe je lichaam gedragen wordt door de aarde.
Stel je voor dat je in een tempel bent.
Een innerlijke ruimte, stil en warm.
Voor je staat een poort.
Op de poort staat geschreven: Vergeving & Verzoening.
Je loopt naar de poort toe.
Je legt je hand op het hout.
Voel de trilling. Voel de herinnering.
Achter deze poort leeft een herinnering.
Een persoon. Een situatie.
Iets wat nog steeds in jou beweegt.
Open de poort.
Laat komen wat wil komen.
Zonder oordeel.
Zonder haast.
Zie de ander. Zie jezelf.
Adem in: Ik zie jou.
Adem uit: Ik zie mijzelf.
Laat een gouden licht neerdalen over jullie beiden.
Een licht dat niet goedpraat, maar verzacht.
Een licht dat niet vergeet, maar bevrijdt.
Herhaal in stilte:
“Ik laat los wat mij niet langer dient.
Ik open mijn hart voor heling.
Ik ben vrij.”
Blijf nog even in deze ruimte.
Voel wat er verandert.
Voel wat er blijft.
Wanneer je klaar bent, sluit de poort zachtjes.
Dank de herinnering. Dank jezelf.
Adem diep in… en uit.
Beweeg je vingers. Open je ogen.
Je bent terug. Maar iets in jou is verschoven.
-------------------------------------------------------------------------------------------------
