Lieve allemaal
Ben terug uit India.
In India had ik de tijd om eens op mijn gemak wat zaken op papier te zetten en er mijn aandacht op te zetten.
Heb al een paar blogteksten geschreven over het feit dat voelen een belangrijk onderwerp in de yoga is.
maar voelen heeft met voelen te maken.
Heeft te maken of je je open durft te stellen voor die ander.
Natuurlijk ben je dan kwetsbaar,
natuurlijk kom je met blokkades in aanraking.
Ook heb ik al meerdere keren verteld dat het met overgave te maken heeft, met jezelf, in jezelf aan die ander, welke technieken deze persoon ook gebruikt.
Overgave aan die persoon die voor je gaat is de grootste zegen die je kunt krijgen. Maar je wordt niet zomaar meegenomen door degene die voor je gaat.
Er moet eerst vertrouwen zijn,
dan moet er sympathie komen en dan pas komt het
element "liefde" om de hoek zetten.
hoe moet je dit dan doen zou je je af kunnen vragen, met wie, hoe en waar.
Het zou fantastisch zijn als er een guru/yogi/meester op je pad komt omdat die persoon de hogere waarden in zich al heeft moeten realiseren. Om dus mee te mogen lopen met zo'n iemand is heel speciaal maar vraagt tijd en moed. Een soefi meester heeft daar eens een mooi stuk over geschreven. Hieronder zal ik het plaatsen.
Kamala
---------------------------------------------------------------------------------------
VAN ASPIRANT DOORGROEIEN NAAR LEERLING ZIJN.
Voordat je je inwijding in de soefi-gemeenschap aanvaard of krijgt, gaan er eerst jaren van voorbereiding aan vooraf.
In de fase waarin je aspirant bent, wordt er van beide kanten gekeken of er genoeg vertrouwen, sympathie, doorzettingsvermogen is.
KK
MEN MOET VEEL TIJD MET ELKAAR DOORBRENGEN
In deze fase moet je eigenlijk heel veel bij elkaar zijn.
Het is heel moeilijk om parttime iemand naar waarde in te schatten.
Ook is het zo dat als er te weinig contact is je eigen rede het over gaat nemen. In een latere fase is het niet meer nodig om elkaar te zien dan spreek je met elkaar op energetisch level.
HIER EEN STUKJE LEVENSVERHAAL VAN EEN SOEFIMEESTER TOEN HIJ AANGENOMEN WERD ALS LEERLING DOOR ZIJN MOERSHID
Nadat ik ingewijd was door mijn geestelijk leraar in India,vertelde deze soefi-master, was ik zo begerig als iemand maar zijn kan en dat met de reden om zoveel als ik maar kon in mij op te nemen en te begrijpen.
DAG in en DAG uit was ik in de tegenwoordigheid van mijn Moershied,
maar geen enkele keer sprak hij over geestelijke zaken.
soms sprak hij over kruiden en planten, andere keren over melk en boter.
Ik ging 6 maanden elke dag naar hem toe om te zien of ik iets te horen zou krijgen over geestelijke zaken.
Na 6 maanden sprak mijn leraar eens met mij over de twee kanten van de persoonlijkheid, de uiterlijke en de innerlijke kant en ik was geweldig enthousiast, zodra hij begon haalde ik mijn potlood en aantekenboek tevoorschijn.
Maar toen ik dit deed, veranderde mijn leermeester van onderwerp en begon over andere dingen te spreken.
Ik begreep wat de bedoeling was,
het wilde in de eerste plaats zeggen dat wat het hart onderwijst in het hart moet worden opgenomen.
Het hart is het juiste aantekenboek daarvoor.
Als het in een ander aantekenboek wordt opgeschreven zal het in iemands zak blijven zitten, maar wanneer het in het hart opgeschreven is, zal het in de ziel blijven.
Bovendien moet men de les geduld leren, de les van wachten, want alle kennis komt wanneer er de tijd rijp voor is.
Ik vroeg mij af of het eigenlijk wel de moeite waard was om een lange reis te maken naar een ver oord en dan elke dag, zes maanden lang, niets anders te horen dan over bomen en boter.
En mijn diepste zelf antwoordde:
Ja, meer dan de moeite waard, want er is niets op de hele wereld dat kostbaarder is dan de tegenwoordigheid van een leraar.
Zijn leer mag niet in theorieën worden gegeven, maar deze is te vinden in zijn atmosfeer. Dat is een levende leer, die waarlijk opheft.
-------------------------------------------------------------------------------------
email Yogastudiolaksmi@hotmail.com
