Zoeken in deze blog

donderdag 1 juni 2017

Meditatie: we bezitten 2 paar ogen volgens Rumi.

Om shantih

Lieve allemaal

https://nl.wikipedia.org/wiki/Jalal_ad-Din_RumiRumi een soefi mysticus verklaart dat wij 2 paar ogen hebben.




Eén paar ogen  meet afstanden en vergelijkt zaken (onze fysieke wereld)
(Als je over dit onderwerp mediteert kom je er achter dat we worden geboren in de tijd en we verlaten de wereld weer vanuit de tijd.).
Het andere paar kijkt vanuit het innerlijk.




Een ervaring vanuit de uiterlijke en innerlijke wereld
--------------------------------------------------------------------
In de afgelopen maanden zijn er 2 personen die ik in het verleden tamelijk goed kende overleden.
Nu komen er altijd in iemands leven mensen voor, die je wat langer of korter hebt gekend. De ene persoon had ik al 20 jaar niet meer gezien. De andere persoon die ik via vrijwilligerswerk uit de 7-schakels in Zevenbergen kende had ik al ruim een jaar niet meer gezien. Wij, deze mensen en ik maakten geen deel "meer" uit van ons sociale netwerk er was dus geen echte reden om iets over hun heengaan te horen.

Toch kwam ik over deze overlijdens te horen.

Ik kreeg een lieve mail binnen van een persoon, met de tijden voor de avondwake en de crematie voor de dame die ik kende. Mijn afscheid aan haar bestaat uit het plaatsen van haar naam in mijn meditatiehoekje voor de tijd van 30 dagen. 

Het afscheid van de 2e persoon beleefde ik via een droom. De moeder van deze persoon is al jaren en jaren geleden overleden maar zij nam mij mee in deze droom: 
Zij, de moeder,  zij wilde dat ik afscheid ging nemen bij de kist. Ik stribbelde wat tegen maar zei haar dat ik alleen maar zou gaan als zij me mee zou nemen. Ze pakte mijn hand, liep met mij achter haar aan door een groepje mensen heen. Ineens zag ik mezelf staan bidden bij de kist. Keek even over de kist heen naar een paar mensen die op stoelen zaten. Er was geen interactie tussen die personen en mij en ook de moeder was niet meer aanwezig.                               
In de droom draaide ik mij om en liep door de kamer weer weg.
Droom over.........

Bij het wakker worden kwamen er wat herinneringen boven drijven uit het verleden en ik besefte dat het goed was, dat ik voor die persoon had gebeden, dat het goed was voor ons beiden.
Mijn innerlijk had mij dus duidelijk meegenomen naar de plaats waar de kist met de opgebaarde persoon stond. Er moest dus iets duidelijk afgesloten worden.
Een paar uur na deze droom ben ik op het internet gaan kijken of er iets bekend was over de crematietijden van deze persoon, ik had een paar weken daarvoor gehoord dat hij op de palliatieve afdeling van de 7-schakels in Zevenbergen was opgenomen.
Wat bleek, tussen de droom en de crematie zat een tijdspanne van ongeveer 8 uur. 


Waarom wil ik deze ervaringen met jullie delen??????
Omdat deze ervaring  goed aansluit bij de thema-avond welke we in mei 2017, hebben gehad.
Het thema - onderwerp was:  
"wat is tijd" en hebben jullie ooit wel eens een gisteren en een morgen in het nu beleefd. 
Hoe dan ook, misschien zitten er ook wat vragen in de tekst waar men over na wil denken.  
Ervaringen delen, dat kan, stuur een mail naar de yogastudio.


Kamala



P.s.: Vragen zouden kunnen zijn:
-------------------------------------
Wat is een droom?
Waarom een crematie en niet of wel begraven?
Wat is tijd?
Wat is hier en nu?
Wie is Rumi?
Hoe ziet innerlijk leven eruit?
En zo zijn er nog tientallen vragen te verzinnen.

-----------------------------------------------------------------------------------