Om shanti, lieve allemaal
Bhavandeep (een student van mij) stuurde mij een mail toe met de volgende vragen daarin beschreven.
- Hoe begroet je een leraar en dan bedoel ik een geestelijk leraar zegt hij.
- Waarom wordt er voor een swami gebogen
- En waarom worden dan de voeten aangeraakt
Welke betekenis hebben deze zaken.
---------------------------------------------------------------------------------
Laat ik eerst wat uitleggen over de verschillende titels
- Brahmacaya's: eerste fase van het geestelijk leven is ook een periode van celibatair leven, zelfbeheersing en studie onder toezicht van een bevoegd geestelijk leraar.
- Swami of ook wel Goswami genoemd is een bonafide geestelijk vertegenwoordiger en iemand die zinnen en geest volmaakt in bedwang heeft.
- Paramahamsa: is de meest volmaakte in de wereld verzakende levensorde. Parama is hoogste en Hamsa is zwaan. De meest verhevene van alle zelfgerealiseerden. Hij is als een zwaan die uit een mengsel van water en melk alleen de melk eruit kan halen. Hij is in staat om in alle omstandigheden altijd alleen de heer te zien in wie hij volkomen opgaat.
- Archarya: is volgens de Bhagavad Gita, blz. 174, de ideale geestelijke leraar. Letterlijk Hij die onderricht geeft door zelf het voorbeeld te geven. Hij moet behoren tot een geestelijke erfopvolging welke teruggaat naar de Allerhoogste persoon Sri Krshna.
- Guru of Goeroe: Is een zelfgerealiseerde ziel die in staat is de mensen voor te gaan op de weg der zelfverwerkeling en zo te bevrijden uit de kringloop van geboorte en dood Een waarachtig geestelijk leraar dient een archarya te zijn.
- Mataji: is een Hindi woord welke moeder betekent, Mataji kan ook verwijzen naar de Godinnen Laksmi en Durga
- Vaishnava: is een persoon die is als een wensboom, kan iedere wens in vervulling laten gaan. Is één van de gerealiseerde toegewijden in Bhakti-yoga.
- Volgelingen: zijn mensen die (nog) geen leerling zijn maar waarderen de goeroe of hogere personen ook wel en soms worden deze goeroes ook wel door hen aanbeden.
Al deze bovengenoemde leraren mogen plaatsnemen op een vyasana wat stoel betekent. Het wordt gebruikt als ere zetel.
Nu de vraag waarom buigt men onder andere voor een Swami en wat kan men in een tempel zien gebeuren/ervaren.
De mannen worden bijvoorbeeld in Radadesh (een tempel van de Isckon gemeenschap) als Prabhu aangesproken, wat Meester betekent. De vrouwen worden aangesproken als Mataji wat Moeder betekent. Als ze darshan krijgen en of nemen (betekent in gemeenschap zijn van) o.a. in de tempelkamer dan bieden zowel de mannen als vrouwen hun Pranam aan. Het is een Sanskrit woord wat buigen met respect betekent. Het wordt gedaan door de handen samen te vouwen en het hoofd of het lichaam naar beneden te buigen en wel voor een Godheid, een Goeroe, een Leraar of een ouderling.
De mannen voeren de Danda Vad (buiging) uit, maar de vrouwen mogen geen Danda Vad uitvoeren. De reden daarvoor is dat het bovenlichaam van een vrouw waar de borsten zitten deze de grond niet mogen aanraken bij de eerbetuiging. Er wordt verteld dat dit komt omdat Heer Sri Krishna uit de borsten van de moeder heeft gedronken en ter ere van die moeder verbiedt de aarde welke ook een moeder is om aangeraakt te worden door het bovenlichaam van een vrouw.
Hieronder een foto met hoe het gedaan wordt.
Nog even een aanvulling. Er staat in de Shastra beschreven dat het Mataji verboden is om een Danda vat uit te voeren.
Shastra is een Sanskriet woord dat betekent "voorschrift, regel, handleiding, compendium, boek of verhandeling" in een algemene zin. Het woord wordt meestal gebruikt als een achtervoegsel in de Indiase literatuur context, voor technische of gespecialiseerde kennis in een bepaald gebied van de praktijk. Een shastra kan een technische handleiding zijn die de regels en normen van een artistieke of culturele discipline uitlegt, of het kan verwijzen naar het geheel van de leer over dat onderwerp
Als je een Vaishnava darshan krijgt of een telefoongesprek hebt met een Vaishnava zeg dan nooit Danda vat als begroeting maar zeg het woord Pranam.
Betekenis Pranama
Pranama wordt gebruikt als een vorm van eerbiedige groet of eerbiedige buiging voor een godheid, goeroe, een leraar of een ouderling te maken in het Hindoeïsme.
Het is een manier om respect, toewijding en nederigheid te tonen. Pranam wordt ook gebruikt als een manier om de prana (vitale levensenergie) van de ander te erkennen en te ontvangen.
Er zijn verschillende soorten pranam in het Hindoeïsme, afhankelijk van de context en de persoon die wordt begroet. Bijvoorbeeld
- Ashtanga Pranama: (acht-ledige buiging). Deze wordt gebruikt om goeroes en leraren te begroeten.
- Pachanga Pranama: (vijfledige buiging) wordt gebruikt om goeroes en leraren te begroeten.
- Charanasparsha: Het aanraken van de voeten is een buiging gecombineerd met het aanraken van de voeten met beide handen en vervolgens de eigen ogen of het voorhoofd aan te raken als teken van respect. Het betekent "ik eer je" of "ik zoek je zegen".
- Rsi: wijze
Tot hier de kennis die ik met jullie kan delen.
Moge Gods zegen en de zegen van de Meesters op jullie rusten.
Met lieve groet, Kamala (srimati Kamala-devi dasi)
-------------------------------------------------------------------------- mail Kamala
