Yogastudio Laksmi, Stichting voor Gezondheid, Kennisontwikkeling en Spiritualiteit is per 14 maart 2020 overgegaan in een andere vorm en met een ander bestuur.
In het kader van het overdragen van mijn Stichting volgend jaar, zat ik te bedenken wat zou ik het bestuur aan realisatie-verhalen (realisaties) mee kunnen geven...…. en ik moest denken aan een speciaal bezoek
Laat me daar iets over vertellen. Een yogini die een ashram in India bezat, zou naar Nederland komen om een centrum wat net geopend was in te zegenen. Dit was voor mij een aanleiding om daar aan deel te nemen.
Nederland ---------------------------------------------------------------------------------------- De oprichter van dat centrum in Nederland was een anatoom-patholoog. Een persoon die ik daar, inmiddels jaren en jaren geleden een paar keer ontmoet heb. Hij vertelde in een lezing, zijn visie op spiritueel leven en de verhalen die hij te horen kreeg van mensen die deel uitmaakte en/of wilde maken van de lessen die in dat centrum gegeven zouden worden. Hij vertelde o.m dat als mensen geconfronteerd werden met onvrede in hun zelf, ….het zijn ervaring was dat men er altijd over wilde praten...….maar zei hij: heel zelden leidt dit tot een gewenst resultaat.
Neem zo zei hij als voorbeeld een ruzie tussen man en vrouw. Er wordt over gesproken met elkaar, beide proberen elkaar te overtuigen van het eigen gelijk. Zelden lijdt dit tot een wezenlijke oplossing, omdat men geen contact heeft kunnen maken met de belevingswereld van de ander, en zelden zei hij, is er voldoende respect voor het standpunt van de ander. Men spreekt in dit verband ook vaak van "verschillende" partijen. Hoe moeilijk is het volgens hem om een goed en harmonieus huwelijk op te bouwen.
Waar hij ook vaak tegen aanliep bij het opzetten van zijn (hun) centrum was de onvrede die hij aanhoorde over de partners van de deelnemers. Als hij door ging vragen kwam het er eigenlijk alleen op neer, dat de partners graag wilde dat ze thuis bleven en hun partner gezelschap hielden. In de praktijk kwam het er dan op neer, dat hun gezelschap eruit bestond om samen zittend op de bank tv te gaan kijken.
De meeste mensen willen niet veranderen. Zij willen blijven zoals zij zijn, maar zij willen wel verlost worden van een aantal nare dingen die zij meemaken, zoals armoede, ziekte en verdriet. Dit is dus wel de kern van het probleem. De mensen willen wel naar de hemel maar dan moeten alle hebbelijkheden en onhebbelijke dingen mee. Toch beschrijven de grote meesters dat dit niet mogelijk is. De weg is smal en de poort eng. Ons bezit noch onze bindingen kunnen wij meenemen.
Tot zover het relaas van deze anatoom-patholoog. Waarom hierover schrijven, omdat de weerspiegeling van zijn verhaal ook mijn visie weerspiegelt. Beide hebben wij een andere route gelopen, Beiden zijn in India geweest, Beiden kennen wij een spirituele vrouw die in Risikesh een kleine ashram heeft, Hij kent haar vanuit India....Ik heb haar in Nederland leren kennen. Maar tot een innerlijk leven komen is niet makkelijk, het kan een behoorlijke uitdaging zijn.....
De meditatie die hier van toepassing kan zijn is het gezegde uit de Christelijke leer. -------------------------------------------------------------------------------------- IN DE WERELD STAAN, MAAR NIET VAN DE WERELD ZIJN. --------------------------------------------------------------------------------------
Maar wat zo geweldig is, is dat we een vrije wil hebben, het is niet zo dat we het moeten doen op dezelfde manier. Het is een keuzemoment. Maar wat je ook kiest, ga ervoor...…en hou vol en geef niet meer op.
Lieve groeten uit Oudenbosch, Kamala ------------------------------------------------------------------------------------
Amar Prem en ik zijn naar Houten gereden om daar te proberen een knuffel van moeder Amma te krijgen.
Waarom ik dat deed? had behoefte om even in een wereld te zitten die ik goed ken en me daar zo thuis in voel. Het laatste jaar was ik veel misschien teveel in een wereld geweest die wat verder van me afstaat en me overspoelde met energie die van alles in mijn hart op hol zette.
Eind mei was ik zo moe dat het nodig was om even contact te hebben met Babaji die aangaf dat hij me wat energie zou sturen zodat ik weer verder kon met "mijn taak". De behoefte dat iemand mij een fysieke knuffel zou geven bleef bestaan en daar was moeder Amma en wel in Holland in de plaats Houten. Hier deed zich een kans voor. Ik had besloten eens zelf te gaan stekkeren...... gewoon niets moeten geven, niets moeten doen, gewoon passief mezelf laten knuffelen en kijken wat daarna zou gebeuren...., had moeder Amma nog nooit ontmoet, daar was ook geen reden voor. Babaji is altijd in mij aanwezig en om mij heen om me te beschermen.
Een paar maanden geleden kwam er een liedje in mijn hart naar boven, maar dat ging weer terug waar het vandaan kwam. Dit lied komt dadelijk nog ter sprake. Nu is het zo, dat als je naar zo iemand toegaat als Babaji en/of Moeder Amma, dat je niets moet brengen, dat je niets uit jezelf moet projecteren, je gaat maar om 1 reden naar zo iemand toe en dat is om te ontvangen. Je moet jezelf openen zodat de energie van die ander jou kan bereiken in alle aspecten van je lichaam, fysiek, mentaal, spiritueel.
Kamala en guusje bij moeder Amma in Houten
Dus Amar Prem met haar kleine meisje, en ik gingen dus naar Houten toe. We kwamen aan op de parkeerplaats en er stapten gelijk met ons 3 dames uit een andere auto. Ben je al eens naar moeder Amma geweest! vroegen zij aan ons..... Neen antwoordde wij .......O geweldig, jullie gaan van alles beleven. Of dat achteraf ook voor mij zo was, weet ik niet. Het enige wat er heel de dag gebeurde, was dat ik met Babaji bezig was en met iemand uit Nederland. Moeder Amma en zoveel guru's in India doen aan Niscam Seva, ze vragen nergens geld voor. De organisatie (een stichting) krijgt geld binnen uit het horeca gedeelte en de merchandising die daar aanwezig was en evenals uit ontvangen giften.
Wat was ik achteraf naïef en onbekend met die wereld toen Babaji en ik elkaar fysiek leerde kennen in januari 2000. Babaji die gewend was aan miljoenen mensen, bijeenkomsten met zoveel mensen, welke wij ons niet kunnen voorstellen. En ik wonende in een dorp met 800 inwoners. Maar nu vele vele reizen in India ondergaan te hebben. En de Maha Kumbh mela in Allahabad te hebben beleefd waar 40 miljoen mensen de Mela hebben bezocht, ben ik niet meer zo naïef als in het jaar 2000.
d
Houten was voor mij een kleinigheid, een bijeenkomst die ik nu veel beter kon inschatten dan vroeger. Wat heb ik genoten, van de Westerse mensen die zich alternatief uitdossen. Wat ik zag en ervaarde maakte mij daardoor mild en hoor steeds Babaji maar ook andere yogi's zeggen. Doe normaal en kleed je netjes aan. Ach, alles is een groeiproces. Hun organisatie was perfect. Het liep op rolletjes.
Alle vrijwilligers waren sympathiek en behulpzaam, maar wisten toch precies hoe hun taak er uit zag. Eerst werden er tickets uitgereikt aan de mensen die een knuffel wilde hebben. Daarna kon je met je ticket naar de andere zaal en wachten op het moment dat het nummer van jouw ticket verscheen op een bord. Dan mocht je naar een speciale rij. Aan het eind van die rij moest je je schoenen uitdoen, tas wegzetten en mocht je naar het podium gaan om daar weer in een kleine rij te zitten wachten. Aanwijzingen waren er ook. Moeder Amma niet aanraken, geen fysiek contact uit jezelf met haar aangaan, op je knieën naar haar toelopen zodat zij niet teveel hoefde te bewegen. En dan komt het moment daar. Ik mocht mijn bloemslinger over haar hoofd neerleggen zodat de slinger op haar lichaam kwam te hangen. (Niscam Seva is betrekkelijk toch, zo'n organisatie moet betaald worden en door deze slinger te kopen had ik toch iets gegeven om hun stichting te ondersteunen, tevens kon ik mijn respect zo aan haar tonen.)
Amar Prem en Guusje gingen mij voor en ik vond het leuk om te zien hoe zij hun knuffels kregen van moeder Amma.... Amar Prem vertelde toen ze terug liep dat de vlammen uit heel haar lichaam kwamen.
amar prem met guusje na afloop van de knuffel
mijn moment bij moeder Amma. Ik zat op mijn knieën en werd tegen haar aangedrukt. Ze heeft wel meerdere keren iets herhaald in mijn oor. Maar mijn hindi is niet van dien aard dat ik begreep wat ze zei. Toen ik van het podium afliep kwam het liedje waar ik het eerder over had met golven in mij omhoog. Dit lied is niet een minuut, niet een dag, niet een week in mijn innerlijk gebleven, maar het lied hoor ik nu nog, twee weken erna. Het gaat heel de dag als een mantra door me heen. De vraag is natuurlijk als het geen projecteren van mijn kant op een ander is, dan is er iets of iemand die het voor mij zingt.......en dat lieve mensen is een fijn gevoel. Het lied wil ik best met jullie delen, waarom niet.....
Pfff, op je knieen, doe normaal!!!
Heb aan wat mensen verteld dat Amar prem en ik in Houten waren geweest. Er kwam een reactie naar me toe van iemand die nog nooit iets over moeder Amma had gehoord. Pfft zei die persoon.... op je knieën. Onbekend maakt onbemind, denk ik dan maar.
Onze blauwdruk........... Ieder van ons heeft een blauwdruk gekregen bij zijn geboorte en op die blauwdruk staat beschreven wat jouw taak in dit leven is. Op mijn blauwdruk staat niet dat ik 35 miljoen mensen moet knuffelen, ziekenhuizen, scholen moet oprichten. Wat een taak........ga er maar aan staan. Volg je roeping.....en dat doet deze vrouw. Het is heel bijzonder om te beseffen dat je 1 van de 35 miljoen mensen bent die op haar blauwdruk staat.
Stel dat je niet in een blauwdruk gelooft, maar iets uit jezelf komt.......het verlangen om iemand een knuffel te geven. Dan zit ze daar bijv. in Houten... en als niemand zou komen om die knuffel in ontvangst te nemen is dat ook raar, toch...In die zin ben ik met die andere 35 miljoen bereid geweest om haar wens om iemand te knuffelen in werkelijkheid om te zetten. Of het nu een taak, opdracht van binnenuit is, een wens van haar is, een hogere leiding hier de hand in heeft......ik neem mijn petje af voor iemand zoals moeder Amma.
Want hoe dan ook, ze gaat uren, uren en dagen door gewoon om iemand die zij niet kent onvoorwaardelijk te knuffelen, gaat door met zoveel mensen eten te geven, ze gaat door met het leed van zoveel mensen lichter te maken, maar het meest liefdevolle wat ze doet is mensen Hoop geven. Hoop dat er liefde, universele liefde bestaat.
Ben blij dat ik geweest ben..............dat ik deze ervaring op mijn conto kan bijschrijven. Neen ik zal geen volgeling van moeder Amma worden, blijf van Babaji houden en ga gewoon verder met mijn taak en het knuffelen van de personen die ik ontmoet bij VVN.
Ben wel heel dankbaar dat ik even mocht stekkeren. Kamala
Kreeg te horen dat onze lieve (Jai Gopal Kaur) afgelopen op zondag 2 februari 2014 is overleden. Zij is 95 jaar oud geworden.
Met heel veel warmte wil ik jullie (met toestemming van haar toen ze nog leefde) een kijkje in haar leven geven.
Haar dochter Francis, die op 53 jarige leeftijd overleden is, was al jaren in mijn leven zowel in de praktijk als onze reis naar India in 1998. De zoon van Francis, dus de kleinzoon van Oma Gopal heeft met mijn dochter op de lagere school bij elkaar in de klas gezeten.
Dus er was een lange lijn tussen de familie van oma gopal en mij op spiritueel gebied. Na het overlijden van Francis, is het contact tussen oma gopal en mij steeds dieper geworden. Zij kwam in haar 92e leeftijd nog in haar auto naar Langeweg gereden. Wat hebben wij van elkaar genoten. De gesprekken die er plaats vonden, het herkennen van elkaar op diepere levels. Wil jullie graag meenemen op een stukje spiritualiteit welke tussen ons plaatsvond in al die jaren.
Op 86 jarige leeftijd riep Oma Gopal mijn hulp in. Ik zat in Langeweg in de yogastudio en hoorde haar huilen terwijl zij in haar huis in Amsterdam-West zat. Belde haar op om te vragen wat er aan de hand was. Zij vertelde mij dat ze nog graag een paar jaar wilde blijven leven, zodat ze haar dochter nog wat bij kon staan. Haar schoonzoon zou in die tijd overlijden aan kanker. En zij wilde haar dochter beschermen tegen al te veel pijn als zij ook in dat jaar zou sterven, dus haar grote wens was om haar overlijden nog wat uit te stellen, zodat haar dochter haar man kon bijstaan in zijn overlijden en zij ook het rouwproces aankon gaan wat daaraan gekoppeld zat.
Er was één mogelijkheid voor mij om extra energie voor haar te verkrijgen en dat was als zij een spirituele naam zou ontvangen. Door die naam aan te nemen zou er bij haar een deur geopend worden naar het binnenste in haar hart en zou er extra energie vrij komen. Zij stond er open voor en heb toen op haar verzoek het proces opgestart.
Haar naam heeft ze aangenomen op 13 November 2008. Had haar kleinzoon Frans benaderd, (hij is de zoon van een overleden dochter van Oma Gopal), of hij de naam aan zijn oma wilde overhandigen en uitgelegd wat de bedoeling daarvan was. Dit verzoek wilde hij graag uitvoeren.
De betekenis van de naam Jai Gopal Kaur heeft hij voorgelezen en daarna officieel overgedragen aan haar.
Jai: betekent overwinning. Je hebt de mogelijkheid in je, als je jezelf een doel gesteld heb om elk obstakel welke op jouw pad verschijnt te overwinnen.
Gopal: betekent dat zij God ondersteunt in de taak van Wereldbeschermer
De naam Jai Gopal Kaur vertelde hij aan haarbetekent dat jij de potentie in je hebt om altijd en in iedere hoedanigheid bewust te zijn van de Goddelijke Energie die in je leeft en deze energie ook elk moment naar buiten kan brengen als het even kan of nodig is. Dit gebeurt dan met de bedoeling om een ander het inzicht van deze Goddelijke energie duidelijk te maken.
Nadat zij de naam ontvangen had van haar kleinzoon, was haar eerste taak die ze op zich nam, mijn dochter Patricia haar spirituele naam Jagir te overhandigen. Zo zijn we met zijn allen met elkaar verbonden in de spirituele wereld door o.a. de param-atman onze innerlijke leraar en de Meesters/Yogis met wie ik verbonden ben.
Nu zij overgegaan is zullen wij altijd met elkaar verbonden blijven.... met heel veel liefde en dankbaarheid voor de 25 jaar dat wij samen mochten lopen, ik als haar beschermster en zij als mijn liefdevolle mataji.
Het bovenstaande heeft te maken met de innerlijke wereld en er is natuurlijk ook een uiterlijke wereld waarin zij leefde. Van die uiterlijke wereld maakte ik geen deel uit, hoewel ik soms om haar een massage te geven naar Amsterdam ging. In één van mijn laatste bezoeken heb ik een video gemaakt over haar leven in haar huis in Amsterdam-West.
Het huis welke zij bewoonde had een voor-, tussen en achterkamer. Daar heeft zij met haar man en 2 kinderen gewoond. In de voorkamer had zij een kapsalon met 4 droogkappen. Het is haast niet te geloven dat oude mensen in Nederland in die omstandigheden moeten in dit geval willen, leven. Hier dus de laatste video over haar leven.
Op het ogenblik zit ik een stukje "leven" wat heel mooi is, maar ook zo kwetsbaar maakt. Heel mijn leven probeer ik onder de radar te vliegen en/of onzichtbaar te zijn, weinig vertellend over wat mystiek is en/of wat het inhoudt om in openheid "Gods" leiding te aanvaarden. Het gaat in principe niemand wat aan omdat het iets tussen "God en mij is". Waarom niet langer "onzichtbaar zijn" om eerlijk te zijn, geen idee. Het gebeurt en ik laat het gebeuren en dat maakt kwetsbaar.
Laat ik eens iets vertellen over het feit dat Spiritualiteit niet in je hoofd zit maar in je Hart.
Een mysticus is iemand die een devotionele relatie heeft met God "wie dat dan ook voor jullie moge zijn".
Voor mij kunnen het personen, dieren, situaties zijn, gewoon omdat het "Goddelijke" onze kernenergie is. Van de week had ik een bijzondere ervaring met een persoon met prachtige kwaliteiten. Hoogstaand, een persoon met heel veel liefde in zich en absoluut een groot hart hebbende. Deze persoon weet qua kennis 100% meer dan ik, maar wat die persoon nog niet echt helemaal had ervaren was een echte realisatie vanuit een hogere energie.
En die hebben wij samen gekregen tijdens een meditatie in een kapel. Geen twijfel meer mogelijk.
Daarna wordt men heel kwetsbaar, want het denken staat achter de deur naar je te kijken om het van je over te nemen....... Ook al wil men dat niet toch wil het denken er allerlei plaatjes aanhangen. Dan is het de kunst los te laten. Loslaten betekent, geen plaatjes, geen projecties, geen angstgevoelens hebben, gewoon het laten gebeuren. En er wordt niet van je verwacht er niet van te genieten. Op het moment dat de energie stopt met stromen weet je dat de uiterlijke wereld de overmacht gaat krijgen.
De les die dan komt houdt in, Doe je sadhana (geestelijke oefeningen, doe seva, onbaatzuchtig dienen, diksha, geef voedsel en geld aan diegene die het nodig hebben, Zorg goed voor je lichaam, zodat je een goed instrument wordt om anderen te dienen.
Een Meester hebben Pas als een Meester zich met jou gaat bemoeien komen de realisaties. (Moet je op zoek gaan naar een Meester??? Neen absoluut niet. Het is de Meester die jou zoekt en als je er klaar voor bent is Hij er gewoon). Genade van een Meester ontvangen Laag kan nooit naar boven, Boven kan altijd naar beneden. Als de tijd rijp en de realisatie nodig is, dan is de Meester er en kan je er niet meer om heen.
Metafoor: Als je bij een boom staat, bijv. Een mangoboom, dan kun je schudden wat je wilt, maar de mango zal niet vallen, maar als de mango rijp is kan niets of niemand het verhinderen dat de mango loslaat en naar beneden moet vallen Als het je overkomt dan ben je "in heaven" gewoon omdat de "Goddelijke Wereld" het tijd vindt dat je verder gaat op je pad. Spirituele vriendschap
Theresa van Avila, leefde in de 16e eeuw, was mystiek schrijfster, van de hervormde orde van de karmelieten en stichtte vele nieuwe vrouwen Carmels. Zij schreef over vriendschap dit:
Nooit heb ik meer blijvende vriendschap kunnen onderhouden, bevrediging kunnen vinden of bijzondere liefde kunnen opvatten dan waar het personen gold van wie ik wist dat zij het met God hielden en zich beijverden Hem te dienen. Zie ik bij iemand die gesteldheid niet of is het geen persoon met wie ik over het gebed kan spreken, dan valt het mij zwaar met hem om te gaan. ------------------------------------------------------------------------------------------------------------
.jpg)
