 |
| 10 dagen op een kameel door de Egyptische woestijn |
In mijn jeugd verbleef ik tijdens de vakantie bij een gereformeerd en een hervormd gezin. Mijn schoonfamilie was katholiek.
Mijn eerste yogaperiode stond onder leiding van een christelijke kloosterling. Ook de Yogi in mijn leven had nauwe banden met het katholieke geloof. Hij was getrouwd met een christelijke vrouw. Zijn hoge rang heeft hij in zijn India verkregen, de naam die erbij hoorde kreeg hij in een katholieke dienst in Son en Breugel hier in Nederland.
Op het ogenblik woon ik in Oudenbosch, tegenover de basiliek, een overwegend katholieke gemeenschap. Het is dus heel handig voor me om een vertaalslag te kunnen maken tussen Oost en West en tussen West en Oost.
-----------------------------------------------------------------------------------
 |
| Charles de Fooucauld |
In een christelijk abdijboek kwam ik deze tekst tegen van Charles de Foucauld met de titel:
Innerlijk leven leer je in de woestijn.
Hij verliet volgens het boek rond 1900 de trappistenorde in Frankrijk om uiteindelijk in de Algerijnse Sahara een onopvallend kluizenaarsleven onder de moslimbevolking te krijgen.
Hij zegt: dat je door de woestijn moet gaan en verblijven om Gods genade te ontvangen.
In de woestijn maak je jezelf leeg, verjaag je alles wat niet God is.
Haal je het huis van je ziel helemaal leeg om God alleen er alle plaats te geven.
(Dit doen sommige yogi's door zich 3 jaar, 3 maanden en 3 dagen in eenzaamheid af te zonderen).
Het is absoluut noodzakelijk voor je zegt hij. Het is een genadetijd, een periode waar iedereen die vrucht wil dragen doorheen moet. Zo iemand heeft stilte nodig, bezinning. In de woestijn ontstaat het intieme verkeer met God, het gesprek met God in geloof, hoop en liefde. Later zegt hij zullen de vruchten zichtbaar worden, naar de mate waarin zich een innerlijk mens gevormd heeft.Wat zegt deze Charles de Foucauld nog meer.
Hij zegt: Je kunt heel toegewijd zijn, hard werken, en goeie bedoelingen hebben, maar vruchten zijn er niet als er geen goed innerlijk leven is.
Je bent als een bron die heiligheid wil laten uitstromen naar anderen, maar dat niet kan omdat er niets inzit: je kunt alleen geven wat je hebt.
In de eenzaamheid, het alleen zijn met God, de vergetelheid van de diepe vereniging met God, geeft God zich geheel aan wie zich ook geheel aan God geeft.
Wees niet bang dat je daardoor ontrouw bent aan je medeschepselen. Integendeel het is de enige manier waarop je hen doeltreffend van dienst kunt zijn. Tot zover deze Charles de Foucauld.
 |
| Kamala zittend in een oneindige zandvlakte in de woestijn in Egypte |
Ook ik heb tijd in de woestijn doorgebracht, geen 40 dagen, maar 10 dagen met ongeveer 10 personen. Mijn grootste droom zou zijn om nog een keer daar te zijn in Egyptische woestijn maar dan alleen. Maar ik weet ook wel dat soms de woestijn gewoon hier in Nederland kan zijn, dus niet buiten je maar binnenin onszelf.
Stil worden is een belangrijk onderdeel welke zeker aan te leren is. Loop/zit meditatie is een heel goed begin om te leren naar jezelf te kijken. Heb je interesse in deze vorm van meditatie.
Met vriendelijke groet, Kamala
 |
| alleen in de woestijn. wat een prachtige ervaring |
-------------------------------------------------------------------------------
